Het testament van mijn jeugd

Waar ik bij film en literatuur het meest van geniet, zijn de zogenaamde coming of age-verhalen. Verhalen waarin we een personage volgen van wieg tot kist. Ik mag zelf ook graag schrijven, vandaar dat ik een deze blog een kort coming of age-verhaal over mijzelf zal vertellen. Aangezien ik pas 31 jaar ben, zal het niet eindigen bij mijn graf (tenzij ik aan het eind van dit verhaal dood neerval). In plaats daarvan zal ik eindigen bij het afsluiten van mijn eerste hypotheek. Dit is immers ook een soort afsluiting, alleen dan van de onbezonnen spielerei van je jonge jaren. Zodra je een huis koopt, komt je leven wat meer binnen de gebaande paden te liggen. Kortom: dit verhaal kan, in Boudewijn de Groots woorden, gezien worden als een testament van mijn jeugd.

Jong zijn in Limburg en Utrecht

In de jaren '90 kom ik ter aarde in het ziekenhuis van Roermond. Ik stel me zo voor dat mijn vader me op een van de heuvels in Zuid-Limburg als Simba omhoog tilde en dat alle Limburgse korenwolven en bevers appaudisseerden met hun kleine pootjes. In de fotoalbums op zolder zie ik daar vreemd genoeg niets van terug. Het is een onbezorgde jeugd in Limburg. In het dorp gebeurt niet veel, maar er zijn voetbalvelden en bossen waar ik rond kan rennen. Een paar oogknippers verder en ik ben alweer achttien jaar. Mijn ouders komen mijn studentenkamer in Utrecht inruimen. Hier begint het tweede deel van mijn jeugd. Met dertien mensen in een klein studentenhuis, waar we studeren, drinken, experimenteren, verliefd worden en de dagen hangend aan de keukentafel doorbrengen.

Een hypotheek als eindstreep van mijn jeugd

Totdat ook deze periode voorbij is. De studiejaren glijden ongemerkt voorbij en ik word (dit keer voor langere tijd) verliefd, vind een baan en verlaat mijn studentenhuis. De huizenmarkt is verre van makkelijk voor starters, maar met hulp van Hypotheekrente.nl zijn we er toch in geslaagd een huis te vinden. Via deze site konden we onze Hypotheek berekenen. Met het bedrag dat we konden lenen kochten we een mooi huisje. Een stukje buiten de stad, maar dat deert niet. Ook konden we onze hypotheekrente vergelijken en zijn we op zeer redelijke maandlasten uitgekomen. Met het afsluiten van een hypotheek komt er gevoelsmatig een einde aan mijn jeugd, maar ieder einde is ook weer een nieuw begin. Een begin aan een leven samen met mijn partner. Over een jaar of vijftig schrijf ik de volgende deel van mijn memoires. Hopelijk bent u er dan ook nog om het te lezen!